ဇာတ္သိမ္းပိုင္း။ ။
ဒီလိုနဲ႔ေကာင္မေလးရဲ႕ခြဲစိတ္မႈေ
ဒီလိုနဲ႔ေကာင္မေလးရဲ႕ခြဲစိတ္မႈေ
အာင္ၿမင္သြားတယ္။ အသံေတာ့ေပ်ာက္သြားတာေပါ့။
ေနာက္ေတာ့ေကာင္ေလးနဲ႔ေကာင္မေလးတို႔လက္ထပ္လိုက္ၾကတယ္။
သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ကမာၻေလးဟာတိတ္ဆိတ္ေအးခ်မ္းလြန္းလွတယ္။
တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္လည္းလက္အမူအရာနဲ႔ပဲဆက္သြယ္ၾကတယ္။
သူတို႔ကိုၾကည့္ရတာၾကည္ႏူးစရာသိပ္ေကာင္းတာပဲ။
တစ္ႏွစ္ေလာက္ၾကာေတာ့ကံၾကမၼာဆိုးၾကီးဟာသူတို႔ႏွစ္ေယာက္ဆီေနာက္တစ္ေခါက္ဆိုက္ေရာက္လာၿပန္တယ္။
ေကာင္ေလးရယ္လုပ္ငန္းမွာရုတ္တရက္သတိလစ္သြားလို႔ေဆးရံုကိုပို႔လို္က္ရတယ္။
အေၾကာင္းရင္းကိုစံုစမ္းလိုက္ေတာ့ေကာင္ေလးမွာကင္ဆာၿဖစ္ေနၿပီတဲ့။
ေနာက္ဆံုးအဆင့္ေရာက္ေနၿပီ။
ေကာင္မေလးရယ္ၿဗဳန္းစားၾကီးေၿပာင္းလဲသြားတဲ့အေၿခအေနကိုနားမလည္ခင္မွာပဲ
ေကာင္ေလးကအိပ္ရာထဲလဲေနၿပီ။ ေကာင္ေလးရဲ႕အေၿခအေနကဘယ္လိုမွမရေတာ့ဘူး။
ေနာက္ဆံုးေတာ့လည္းေကာင္မေလးဘ၀ထဲကေနေကာင္ေလးၿပံဳးၿပံဳးေလးထြက္ခြာသြားတယ္။
ဘယ္ေတာ့မွၿပန္မလာေတာ့တဲ့အၿပီးအပိုင္ထြက္ခြာသြားၿခင္းမ်ိဴးနဲ႔ေပါ့။
ေကာင္မေလးဘယ္လိုမွခံစားႏိုင္စြမ္းမရွိေတာ့ဘူး။ ထူးဆန္းစြာပဲ
ေကာင္မေလးႏႈတ္ကေနအသံထြက္လာတယ္။
"ေကာင္ေလးရယ္.. တကယ္ေတာ့ငါ..ငါ...နင့္ကိုတသက္လံုးဖံုးကြယ္ထားခဲ့တာပါ။
ငါအသံမေပ်ာက္ပါဘူး။ ငါစကားေၿပာႏိုင္ပါတယ္။
နင္ထပ္ထြက္ေၿပးသြားမွာေၾကာက္လို႔ငါနင့္ကိုမုသားသံုးမိတာပါ။
အခုေတာ့....အခုေတာ့...ဘယ္ေလာက္မွအတူမေနလိုက္ရဘူး။
ေကာင္ေလးကိုကၽြန္မလက္ထဲကေနအတင္းဆြဲေခၚသြားၾကတယ္။
ဘာၿဖစ္လို႔ေလာကၾကီးကကၽြန္မတို႔ႏွစ္ေယာက္ကုိပဲေရြးၿပီးကံဆိုးေစရတာလဲ။
ေကာင္ေလးရယ္..ၾကားလား..ေကာင္ေလးရယ္...ထၾကည့္ပါဦး....ငါေလ....ငါ....."
"ေကာင္ေလး!!!!!................."
ထံုုးၿဖဴၿဖဴသုတ္ထားတဲ့အုတ္ဂူေရွ႕မွာေကာင္မေလးရပ္ေနတယ္။
လက္ထဲမွာလည္းပန္းစည္းတစ္စည္းနဲ႔။
အဆက္မၿပတ္ဒလေဟာက်ေနတဲ့မ်က္ရည္ေတြကိုေတာ့သုတ္မေနေတာ့ပါဘူး။
ရုတ္တရက္အုတ္ဂူေဘးနားေလးမွာ
အုတ္ခဲနဲ႔ဖိထားတဲ့စာတစ္ေစာင္ကိုေကာင္မေလးေတြသြားတယ္။ စာအိတ္ေပၚမွာေရးထားတာကေတာ့
"မေကာင္မေလး ဖတ္ရန္" တဲ့။
သိခ်င္စိတ္နဲ႔စာအိတ္ကိုေဖာက္လိုက္တယ္။
"မေကာင္မေလး
ကၽြန္ေတာ္ကကိုေကာင္ေလးရဲ႕သူငယ္ခ်င္းပါ။
ကိုေကာင္ေလးနဲ႔မေကာင္မေလးအေၾကာင္းကိုအကုန္သိပါတယ္။
မေကာင္မေလးမသိတာေတြေတာင္မွကၽြန္ေတာ္သိပါတယ္။
ကိုေကာင္ေလးကသူေသမွမေကာင္မေလးကိုဒီကိစၥေတြေၿပာပါလို႔ကၽြန္ေတာ့ကိုေတာင္းဆိုထားပါတယ္။
အခုေတာ့မေကာင္မေလးကိုကၽြန္ေတာ္သိထားသမွ်ေၿပာၿပပါ့မယ္။
တကယ္ေတာ့မေကာင္မေလးတို႔မိသားစုအဆင္မေၿပတုန္းက
မေကာင္မေလးကိုေထာက္ပံ့ေၾကးေပးခဲ့တဲ့သူဟာတစ္ၿခားသူမဟုတ္ပါဘူး။ ကိုေကာင္ေလးပါပဲ။
သူစက္ရံုမွာပင္ပင္ပန္းပန္းလုပ္ၿပီးရသမွ်ေငြကိုၿခစ္ကုတ္စုေဆာင္းၿပီး
မေကာင္မေလးဆီပို႔ေပးခဲ့တာပါ။ ေနာက္ေတာ့သူနည္းနည္းအဆင္ေၿပလာပါတယ္။
ၾကိဳးစားမႈေၾကာင့္ေခ်ာင္လည္လာပါတယ္။
ပထမေတာ့မေကာင္မေလးကိုတသက္လံုးအေတြ႕မခံေတာ့ဘူးလို႔ေတာင္လုပ္ေနတာပါ။
ေနာက္မေကာင္မေလးေဆးရံုတက္တဲ့သတင္းၾကားေတာ့မေနႏိုင္ဘဲ
မေကာင္မေလးနဲ႔သြားေတြ႕ပါတယ္။
အမွန္ေတာ့အဲဒီေန႔ကသူလည္ေခ်ာင္းခြဲစိတ္ၿပီးတဲ့ေန႔ပါ။
သူစကားမေၿပာတတ္တာကိုအသံၿပန္ထြက္ေအာင္ဆိုၿပီးခြဲစိတ္တာပါ။
သူစကားေၿပာႏိုင္ပါတယ္ဗ်ာ...ခြဲစိတ္ၿပီးေတာ့ေၿပာႏိုင္သြားပါတယ္။
ဒါေပမယ့္မေကာင္မေလးအသံေပ်ာက္မယ္ဆိုတာသိသြားေတာ့သူအရင္အတိုင္းဟန္ေဆာင္လိုက္တာပါ။
ကိုေကာင္ေလးရဲ႕မေကာင္မေလးအေပၚထားတဲ့ေမတၱာကၾကီးလြန္းလွပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ္ေတာ့ခင္ဗ်ားတို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕အၿဖစ္ကိုသိရေတာ့ရင္နာလိုက္တာဗ်ာ....."
ထိုေန႔ညကားလကြယ္ည........။
တစ္ရြာလံုးတိတ္ဆိတ္ေနသည္။ သို႔ေသာ္ ေမွာင္မိုက္ေနေသာညတြင္
စာတစ္ေစာင္ပိုက္ကာအသည္းအသန္ငိုေၾကြးေနေသာေကာင္မေလးကိုေတာ့
ကံၾကမၼာတရားကဥေပကၡာၿပဳလ်က္...........................။--
♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥
ေနာက္ေတာ့ေကာင္ေလးနဲ႔ေကာင္မေလးတို႔လက္ထပ္လိုက္ၾကတယ္။
သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ကမာၻေလးဟာတိတ္ဆိတ္ေအးခ်မ္းလြန္းလွတယ္။
တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္လည္းလက္အမူအရာနဲ႔ပဲဆက္သြယ္ၾကတယ္။
သူတို႔ကိုၾကည့္ရတာၾကည္ႏူးစရာသိပ္ေကာင္းတာပဲ။
တစ္ႏွစ္ေလာက္ၾကာေတာ့ကံၾကမၼာဆိုးၾကီးဟာသူတို႔ႏွစ္ေယာက္ဆီေနာက္တစ္ေခါက္ဆိုက္ေရာက္လာၿပန္တယ္။
ေကာင္ေလးရယ္လုပ္ငန္းမွာရုတ္တရက္သတိလစ္သြားလို႔ေဆးရံုကိုပို႔လို္က္ရတယ္။
အေၾကာင္းရင္းကိုစံုစမ္းလိုက္ေတာ့ေကာင္ေလးမွာကင္ဆာၿဖစ္ေနၿပီတဲ့။
ေနာက္ဆံုးအဆင့္ေရာက္ေနၿပီ။
ေကာင္မေလးရယ္ၿဗဳန္းစားၾကီးေၿပာင္းလဲသြားတဲ့အေၿခအေနကိုနားမလည္ခင္မွာပဲ
ေကာင္ေလးကအိပ္ရာထဲလဲေနၿပီ။ ေကာင္ေလးရဲ႕အေၿခအေနကဘယ္လိုမွမရေတာ့ဘူး။
ေနာက္ဆံုးေတာ့လည္းေကာင္မေလးဘ၀ထဲကေနေကာင္ေလးၿပံဳးၿပံဳးေလးထြက္ခြာသြားတယ္။
ဘယ္ေတာ့မွၿပန္မလာေတာ့တဲ့အၿပီးအပိုင္ထြက္ခြာသြားၿခင္းမ်ိဴးနဲ႔ေပါ့။
ေကာင္မေလးဘယ္လိုမွခံစားႏိုင္စြမ္းမရွိေတာ့ဘူး။ ထူးဆန္းစြာပဲ
ေကာင္မေလးႏႈတ္ကေနအသံထြက္လာတယ္။
"ေကာင္ေလးရယ္.. တကယ္ေတာ့ငါ..ငါ...နင့္ကိုတသက္လံုးဖံုးကြယ္ထားခဲ့တာပါ။
ငါအသံမေပ်ာက္ပါဘူး။ ငါစကားေၿပာႏိုင္ပါတယ္။
နင္ထပ္ထြက္ေၿပးသြားမွာေၾကာက္လို႔ငါနင့္ကိုမုသားသံုးမိတာပါ။
အခုေတာ့....အခုေတာ့...ဘယ္ေလာက္မွအတူမေနလိုက္ရဘူး။
ေကာင္ေလးကိုကၽြန္မလက္ထဲကေနအတင္းဆြဲေခၚသြားၾကတယ္။
ဘာၿဖစ္လို႔ေလာကၾကီးကကၽြန္မတို႔ႏွစ္ေယာက္ကုိပဲေရြးၿပီးကံဆိုးေစရတာလဲ။
ေကာင္ေလးရယ္..ၾကားလား..ေကာင္ေလးရယ္...ထၾကည့္ပါဦး....ငါေလ....ငါ....."
"ေကာင္ေလး!!!!!................."
ထံုုးၿဖဴၿဖဴသုတ္ထားတဲ့အုတ္ဂူေရွ႕မွာေကာင္မေလးရပ္ေနတယ္။
လက္ထဲမွာလည္းပန္းစည္းတစ္စည္းနဲ႔။
အဆက္မၿပတ္ဒလေဟာက်ေနတဲ့မ်က္ရည္ေတြကိုေတာ့သုတ္မေနေတာ့ပါဘူး။
ရုတ္တရက္အုတ္ဂူေဘးနားေလးမွာ
အုတ္ခဲနဲ႔ဖိထားတဲ့စာတစ္ေစာင္ကိုေကာင္မေလးေတြသြားတယ္။ စာအိတ္ေပၚမွာေရးထားတာကေတာ့
"မေကာင္မေလး ဖတ္ရန္" တဲ့။
သိခ်င္စိတ္နဲ႔စာအိတ္ကိုေဖာက္လိုက္တယ္။
"မေကာင္မေလး
ကၽြန္ေတာ္ကကိုေကာင္ေလးရဲ႕သူငယ္ခ်င္းပါ။
ကိုေကာင္ေလးနဲ႔မေကာင္မေလးအေၾကာင္းကိုအကုန္သိပါတယ္။
မေကာင္မေလးမသိတာေတြေတာင္မွကၽြန္ေတာ္သိပါတယ္။
ကိုေကာင္ေလးကသူေသမွမေကာင္မေလးကိုဒီကိစၥေတြေၿပာပါလို႔ကၽြန္ေတာ့ကိုေတာင္းဆိုထားပါတယ္။
အခုေတာ့မေကာင္မေလးကိုကၽြန္ေတာ္သိထားသမွ်ေၿပာၿပပါ့မယ္။
တကယ္ေတာ့မေကာင္မေလးတို႔မိသားစုအဆင္မေၿပတုန္းက
မေကာင္မေလးကိုေထာက္ပံ့ေၾကးေပးခဲ့တဲ့သူဟာတစ္ၿခားသူမဟုတ္ပါဘူး။ ကိုေကာင္ေလးပါပဲ။
သူစက္ရံုမွာပင္ပင္ပန္းပန္းလုပ္ၿပီးရသမွ်ေငြကိုၿခစ္ကုတ္စုေဆာင္းၿပီး
မေကာင္မေလးဆီပို႔ေပးခဲ့တာပါ။ ေနာက္ေတာ့သူနည္းနည္းအဆင္ေၿပလာပါတယ္။
ၾကိဳးစားမႈေၾကာင့္ေခ်ာင္လည္လာပါတယ္။
ပထမေတာ့မေကာင္မေလးကိုတသက္လံုးအေတြ႕မခံေတာ့ဘူးလို႔ေတာင္လုပ္ေနတာပါ။
ေနာက္မေကာင္မေလးေဆးရံုတက္တဲ့သတင္းၾကားေတာ့မေနႏိုင္ဘဲ
မေကာင္မေလးနဲ႔သြားေတြ႕ပါတယ္။
အမွန္ေတာ့အဲဒီေန႔ကသူလည္ေခ်ာင္းခြဲစိတ္ၿပီးတဲ့ေန႔ပါ။
သူစကားမေၿပာတတ္တာကိုအသံၿပန္ထြက္ေအာင္ဆိုၿပီးခြဲစိတ္တာပါ။
သူစကားေၿပာႏိုင္ပါတယ္ဗ်ာ...ခြဲစိတ္ၿပီးေတာ့ေၿပာႏိုင္သြားပါတယ္။
ဒါေပမယ့္မေကာင္မေလးအသံေပ်ာက္မယ္ဆိုတာသိသြားေတာ့သူအရင္အတိုင္းဟန္ေဆာင္လိုက္တာပါ။
ကိုေကာင္ေလးရဲ႕မေကာင္မေလးအေပၚထားတဲ့ေမတၱာကၾကီးလြန္းလွပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ္ေတာ့ခင္ဗ်ားတို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕အၿဖစ္ကိုသိရေတာ့ရင္နာလိုက္တာဗ်ာ....."
ထိုေန႔ညကားလကြယ္ည........။
တစ္ရြာလံုးတိတ္ဆိတ္ေနသည္။ သို႔ေသာ္ ေမွာင္မိုက္ေနေသာညတြင္
စာတစ္ေစာင္ပိုက္ကာအသည္းအသန္ငိုေၾကြးေနေသာေကာင္မေလးကိုေတာ့
ကံၾကမၼာတရားကဥေပကၡာၿပဳလ်က္...........................။--
♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥
(ခ်စ္တဲ့သူတိုင္းဆံုဆည္းနိုင္ၾကပါေစ-------)
No comments:
Post a Comment